Romantični repertoar za ljubitelje klasične muzike
BEOGRAD, 23. decembra – Istaknuti umetnik – virtuoz na violini Jovan Kolundžija održao je sinoć (četvrtak, 22.12.) tradicionalni koncert u Velikoj sali Kolarčeve zadužbine.
Čuveni maestro je priredio zanimljivo muzičko veče u pratnji kamernog orkestra “Gudači Svetog Đorđa” koji slavi važan jubilej – 30 godina karijere.
Program koncerta je kreiran, po običaju, prema afinitetu i senzibilitetu Kolundžije, kako je otkrio muzički umetnik nedavno za online portal Music Pocket, jer voli da svira kompozicije koje nije imao prilike ranije tako često da interpretira.
Tako je repertoar bio u znaku romantike i dobrim delom njihovih predstavnika, neprolaznih kompozitora: Žan-Mari Lekler, Kami Sen-Sans, Petar Iljič Čajkovski, Dmitrij Šostakovič, Antonio Vivaldi, Edvard Grig i Fric Krajsler.
Sam početak je bio pomalo neobičan, odnosno trenutak pre početka programa.
Naime, ansambl „Gudača Sv. Đorđa“ se postavio na pozornici i strpljivo čekao violinistu da im se pridruži.
Publika se malo uskomešala, bila je i zbunjena, jer se još uvek ništa ne dešava.
Violista Ljubomir Milanović ispred orkestra iskoristio je priliku da se obrati i istakne kako ansamblu veoma znači obeležavanje tri decenije postojanja i to baš na sceni Kolarca gde su nastupali prvi put upravo sa Kolundžijom, pre 30 godina.
Takodje, Milanović je objasnio da ipak neće nastupiti najavljeni njihov šef-dirigent i umetnički direktor Srboljub Dinić, iz zdravstvenih razloga.
Šteta, to je bila prilika da Kolundžija i Dinić sarađuju prvi put u zanimljivom programu.
Ljubitelji lika i dela Kolundžije aplauzom su polako dozivali maestra, koji se čuo iza scene kako već lagano muzicira na violini, i onda se svečano sa osmehom pojavio na bini uz ogromno oduševljenje auditorijuma.
Koncert sinoć je bio uspešan nastavak jedne od najdužih tradicija naše prestonice, sa pauzom usled pandemije korona virusa.
Zimski koncerti Jovana Kolundžije postali su na neki način pravi simbol Beograda.
Virtuoz je započeo muzičko putovanje sa atraktivnim programom, izborom najlepših dela velikana klasike, te je prvi bio Žan-Mari Lekler – „Sonata D dur za violinu i klavir“, aranžirano za gudački orkestar.
Kroz četiri kratka stava – „Adagio molto maestoso“, „Allegro“, „Sarabanda“ i „Tambourin“, muzičar je neosetno sproveo publiku u svet francuskog kompozitora.
Veoma brzo ansambl i solista prebacili su se na Frica Krajslera i njegovo delo „Tempo di minuetto“, a ovom autoru će se Kolundžija vratiti još jednom do kraja večeri.
Muzičar je odabrao osam relativno kratkih kompozicija od sedam autora, gde nema praznog hoda, padova u ritmu, sve se prati gotovo u jednom dahu, izuzetno dinamično, kao pozorišni komad.
Naredne dve kompozicije prošle su bez maestra – „Koncert u G duru za gudački orkestar“ sa tri stava („Presto“, „Adagio“, „Allegro“) Antonija Vivaldija i „Holberg svita za gudače“ Edvarda Griga, takodje u tri stava (“Allegro vivace”, “Gavotte – Musette”, “Rigaudon”).
Usledila je kratka pauza, i Jovan Kolundžija se vratio na scenu sa svojom violinom „Pjetro Gvarneri“ iz Venecije, još od 1754. godine.
Tako se ponovo posvetio austrijskom kompozitoru Fricu Krajsleru kroz novi izazov, triptih – „Radost ljubavi“, „Muke ljubavi“ i „Lepi ruzmarin“.
Miris duha Rusije „Gudači Svetog Đorđa“ predstavili su opet bez njihovog lidera večeri Kolundžije i podarili publici – „Valcer iz serenade za gudacce“ Petra IljičaČajkovskog i „Valcer br. 2 za gudače“ Dmitrija Šostakoviča.
Radi se o našem orkestru osnovanom 1992. godine koji za sobom ima već preko 1600 nastupa u Srbiji i inostranstvu, sa programom od baroka do savremene muzike i dela domaćih autora – Velika Britanija, Holandija, Nemačka, Ukrajina, Švedska, Mađarska, Rusija, Italija, Austrija, i region – Makedonija, Bosna i Hercegovina, Crna Gora, Slovenija, Hrvatska.
Gotovo redovno nastupaju na festivalima – BELEF, BEMUS, NOMUS, NIMUS, KOMA, Budva grad teatar, Sarajevski festival, Ohridsko leto, Mokranjčevi dani, Medjunarodna tribina kompozitora.
Veliki umetnik Kolundžija i u poznim godinama često i dalje nastupa, zajedno sa svojom rođenom sestrom, pijanistkinjom Nadom Kolundžijom.
Impresivnu umetničku karijeru i blistavi profesionalni put violiniste obeležilo je preko 4000 koncerata u najprestižnijim koncertnim dvoranama sveta, nastupi u više od 40 zemalja, važne turneje u Evropi, Americi, Kanadi, Aziji, Južnoj Americi.
Za kraj zvaničnog dela koncerta, Kolundžija je odabrao francuskog autora (orguljaš, dirigent, pedagog) Kamija Sen Sansa i delo „Introdukcija i rondo za kapričiozo za violinu i gudače“.
To je bio vrhunac večeri, te je Kolundžija dobio najveći zasluženi aplauz.
Podsetimo, maestro i virtuoz je imao u karijeri čuvene velike cikluse koncerata – “Deset veličanstvenih”, “Volite li Betovena”, “Bravisimo Maestro Mocart”, “U čast velikom Bramsu”.
Osvojio je mnoge nagrade od Pariza, preko Londona, Njujorka, Moskve, Dubrovnika, Sarajeva, Zagreba, Beograda, Budimpešte, kao i Poljske, Meksika, i drugih zemalja sveta.
Dobitnik je najznačajnijih domaćih priznanja koja svedoče o njegovim izuzetnim umetničkim dostignućima – Oktobarska nagrada, Vukova, Zlatna lira, Gramata patrijarha Pavla, Zlatni beočug.
Prestižni festivali su upisani u njegovu profesionalnu biografiju: Praško proleće, Meksički Servantino, Salcburg, Berlin, Evijan, Bratislavske muzičke svečanosti, Emilija Romanja, Dubrovački i Ljubljanski festivali…), i najprestižnije koncertne dvorane sveta – Karnegi Hol u Njujorku, Čajkovski u Moskvi, Gavo u Parizu, Sala filharmonije Žorž Enesku u Bukureštu, Santa Ćećilija u Rimu, Beas Artes u Meksiko Sitiju, Gevandhaus u Lajpcigu.
Zvaničan deo programa sinoć nije bio konačan, niti je označio kraj koncerta.
Kolundžija je van zapisanog i planiranog repertoara izveo filmsku muziku, dve kompozicije iz kultnog italijanskog ostvarenja „Cinema Paradiso“ (1988) reditelja Đuzepea Tornatorea.
Umetnik na violini Kolundžija je veoma koncertno aktivan, tako da je nedavno u kratkom razmaku imao četiri nastupa – serijala pod nazivom “U susret beogradskim opštinama” u – Centru za kulturu “Vlada Divljan” (Palilula), Domu kulture “Studentski grad” (Novi Beograd), Kulturnom centru Čukarica i Centru za kulturu Rakovica, i sale su svuda bile pune.
Taj ciklus će nastaviti i u novoj godini sa nekim drugim beogradskim opštinama, u produkciji svoje ustanove Gvarnerijus – Centra lepih umetnosti, koji vodi sa svojom suprugom Miljanom.
Pored albuma klasične muzike, Jovan Kolundžija je sarađivao i na ranim pločama rok-grupa “Rani mraz” (1979) i “Plavi orkestar” (1986).
Diskografiju mu čine naslovi: “Ploče su u izdanju” (PGP-RTB), “Tartini, Suk” (1981., sa Nadom Kolundžija), “Frank, Brams” (1983., sa Helmutom Dojčom), “J. S. Bah” (Jugoton, 1986), “Violinski koncerti” (sa simfonijskim orkestrom RTB, 1988), “Jovan Kolundžija” (Suzi, 1989), “Jovan Kolundžija, Nada Kolundžija” (Gvarnerijus, 2005).
Publika je očekivala i zdušno želela još programa i nakon dve numere sinoć na bisu, ali čim se Jovan Kolundžija pojedinačno rukovao sa svih 12 članova orkestra „Gudači Svetog Đordja“, time je jasno i simbolično označio kraj sadržajnog i efektnog koncerta od skoro sat i po trajanja.
IVAN MAKRAGIĆ
TANJUG / Music Pocket
